چگونه زبان بدن را بخوانیم ؟زبان بدن به سیگنال های غیرکلامی اشاره دارد که ما برای برقراری ارتباط از آن ها استفاده می کنیم. به گفته کارشناسان، این سیگنال های غیرکلامی قسمت عظیمی از ارتباطات روزانه را تشکیل می دهند. از حالت های صورت گرفته تا حرکات بدن، چیزهایی که نمی گوییم هنوز هم می توانند حجم زیادی از اطلاعات را منتقل کنند. یادگیری زبان بدن چگونه است؟ در این مطلب با رشدآپ همراه باشید تا با زبان بدن بیشتر آشنا شوید.
یادگیری زبان بدن
شاید برایتان جالب باشد بدانید که زبان بدن بین 60 تا 65٪ از کل ارتباطات را تشکیل می دهد به همین دلیل است که یادگیری زبان بدن این روزها بسیار اهمیت یافته است.
درک و یادگیری زبان بدن مهم است، اما توجه به نشانه های دیگری مانند مفهوم بحث نیز ضروری بسیار اهمیت دارد. در بسیاری از موارد، شما باید به سیگنال ها به عنوان یک گروه بجای تمرکز روی یک عمل واحد توجه نمایید. همچنین باید دقت کنید که هنگام تفسیر زبان بدن به دنبال چه چیزی هستید.
حالات چهره
لحظه ای به این فکر کنید که شخص تنها با حالات صورت چقدر توانایی انتقال صحبت های خود را دارد. لبخند می تواند نشان دهنده تأیید یا خوشحالی باشد. اخم می تواند نشان دهنده عدم تأیید یا ناراحتی باشد. در برخی موارد، حالت های چهره ما ممکن است احساسات واقعی ما در مورد یک موقعیت خاص را نشان دهد. در حالی که می گویید احساس خوبی دارید، اما صورت شما ممکن است خلاف این را به مردم بگوید.
فقط چند نمونه از احساساتی که می توانند از طریق حالت چهره بیان شوند عبارتند از:
• خوشبختی
• غمگینی
• خشم
• تعجب
• انزجار
• ترس
• گیجی
• هیجان
• میل
• تحقیر
حالت صورت فرد حتی می تواند به تشخیص یا اعتماد ما به گفته های فرد کمک کند. یک مطالعه نشان داده است که قابل اعتمادترین حالت چهره شامل کمی بالا آمدن ابرو و لبخند ملیح است. این حالت، به گفته محققان، دوستی و اعتماد به نفس را به همراه دارد. میمیک های صورت نیز از جهانی ترین اشکال زبان بدن است. عباراتی که برای انتقال ترس، عصبانیت، غم و شادی استفاده می شود در کل دنیا مشابه است.
محقق، پاول اكمن، از جهان شمول بودن انواع حالت هاي صورت را كه به عواطف خاصي از جمله شادي، خشم، ترس، تعجب و غم مرتبط است، را حمایت می کند.
حتی تحقیقات نشان می دهد که ما در مورد هوش افراد بر اساس چهره و بیان آنها قضاوت می کنیم. یک مطالعه نشان داده افرادی که صورت باریک و بینی برجسته تری دارن ، به احتمال زیاد به عنوان افرادی باهوش تلقی می شوند. همچنین افرادی با بیان خندان و شاد، باهوش تر از افراد با بیان عصبانیت نزد سایرین ارزیابی شدند.
یادگیری زبان بدن با چشم ها
از چشم ها غالبا به عنوان “پنجره های روح” یاد می شود زیرا قادر به آشکار کردن چیزهای زیادی در مورد احساس یا تفکر شخص است.
همان طور که با شخص دیگری در گفتگو هستید، توجه به حرکات چشم بخشی طبیعی و مهم از روند ارتباطات خواهد بود.
برخی از موارد رایجی که ممکن است مشاهده کنید شامل این موارد است:
افراد تماس مستقیم چشمی خود را حفظ می کنند یا از آن خودداری می نمایند، چقدر چشمک می زنند یا مردمک چشم آنها گشاد می شود؟ هنگام ارزیابی زبان بدن، به علائم چشمی زیر توجه کنید.
خیره نگاه کردن
وقتی شخصی هنگام مکالمه مستقیما به چشمان شما نگاه می کند، این نشان دهنده علاقه و توجه وی به سخنان شما است. با این حال، تماس چشمی طولانی مدت می تواند باعث ایجاد احساس خطر شود.
از طرف دیگر، قطع ارتباط چشمی و مرتب نگاه کردن به دور و بر، می تواند نشان دهنده حواس پرتی، ناراحتی و یا تلاش برای پنهان کردن احساسات واقعی فرد باشد.
پلک زدن
پلک زدن طبیعی است اما باید به این نکته نیز توجه کنید که آیا فرد زیاد پلک می زند یا خیلی کم. افراد وقتی احساس ناراحتی یا اضطراب می کنند، معمولا با سرعت بیشتری پلک می زنند.
پلک زدن مکرر ممکن است نشان دهنده این باشد که شخصی عمدا در تلاش است حرکات چشم خود را کنترل کند. به عنوان مثال، یک بازیکن پوکر ممکن است کمتر پلک بزند، زیرا قصد دارد در مورد بازی، بدون هیجان ظاهر شود.
اندازه مردمک چشم
اندازه مردمک چشم می تواند یک سیگنال ارتباطی غیرکلامی بسیار ظریف باشد. در حالی که سطح نور در محیط، اتساع مردمک چشم را کنترل می کند، اما گاهی اوقات احساسات نیز می توانند تغییرات کوچکی در اندازه مردمک ایجاد نمایند.
به عنوان مثال، ممکن است این جمله را شنیده باشید که “چشم های اتاق خواب” برای توصیف نگاهی که کسی هنگام جذب شدن به شخص دیگری نشان می دهد، استفاده می شود. به عنوان مثال چشمان بسیار گشاد می تواند نشان دهنده علاقه یا حتی تحریک فرد باشد.
دهان
حرکات دهان نیز می تواند در خواندن زبان بدن اهمیت ویژه ای داشته باشد. به عنوان مثال، جویدن لب پایین ممکن است نشانگر این باشد که فرد احساس نگرانی، ترس یا ناامنی می کند.
پوشاندن دهان ممکن است نشان از مودب بودن فرد در صورت خمیازه کشیدن یا سرفه کردن باشد، اما از سویی ممکن است نشان عدم تأیید از سوی او نیز تلقی شود.
لبخند زدن شاید یکی از بزرگ ترین سیگنال های زبان بدن باشد، اما لبخند را نیز می توان به طرق مختلف تعبیر کرد. لبخند ممکن است واقعی باشد، یا برای بیان شادی کاذب، کنایه یا حتی بدبینی به کار رود.
هنگام ارزیابی و یادگیری زبان بدن، به سیگنال های دهان و لب زیر توجه کنید:
• لب های جمع شده:
فشردن لب ها ممکن است نشان دهنده عدم رضایت، عدم تأیید یا بی اعتمادی باشد.
• گاز گرفتن لب:
گاهی اوقات افراد هنگام نگرانی، اضطراب یا استرس لب های خود را گاز می گیرند.
• پوشاندن دهان:
هنگامی که افراد می خواهند یک واکنش احساسی را پنهان کنند، ممکن است دهان خود را بپوشانند تا از نمایش لبخند یا پوزخند جلوگیری نمایند.
• بالا یا پایین چرخیدن:
تغییرات جزئی در دهان نیز می تواند شاخص های ظریفی از احساس فرد باشد. هنگامی که دهان کمی چرخانده می شود، ممکن است به این معنی باشد که فرد احساس خوشحالی یا خوش بینی می کند. از طرف دیگر، دهان کمی رو به پایین می تواند نشانه ای از غم و اندوه، عدم تأیید و یا حتی یک دهن کجی باشد.
اشارات
حرکات می تواند برخی از مستقیم ترین و بارزترین سیگنال های زبان بدن را شامل شود. تکان دادن، اشاره و استفاده از انگشتان برای نشان دادن مقادیر عددی، بسیار معمول و قابل درک هستند.
ممکن است برخی از حرکات از فرهنگ خاص نشات گیرد، بنابراین نشان دادن انگشت شست یا نشانه صلح در کشوری دیگر ممکن است معنای کاملا متفاوتی از معنای آن در سایر کشورها داشته باشد. مثال های زیر فقط چند حرکت رایج و معانی احتمالی آن ها است:
• مشت گره کرده می تواند در بعضی شرایط خشم یا در شرایط دیگر نشان دهنده همبستگی باشد.
انگشت شست به بالا و شست به پایین اغلب به عنوان حرکات تأیید و عدم تأیید استفاده می شود.
• حرکت “خوب” که با لمس انگشت شست و انگشت اشاره در یک دایره در حالی که سه انگشت دیگر را گسترش می دهد، می تواند به معنای “خوب” یا “بسیار خوب” استفاده شود. در برخی از مناطق اروپا، همان سیگنال برای نشان دادن پوچی استفاده می شود. در برخی از کشورهای آمریکای جنوبی، این نماد در واقع یک حرکت مبتذل است.
• علامت V که با بلند کردن انگشت اشاره و میانه و جدا کردن آن ها برای ساختن شکل V ایجاد می شود، به معنای صلح یا پیروزی در برخی کشورها است.در انگلستان و استرالیا، نماد هنگامی که پشت دست رو به بیرون باشد معنای توهین آمیز به خود می گیرد.
یادگیری زبان بدن با بازوها و پاها
دست ها و پاها نیز می توانند در انتقال اطلاعات غیرکلامی مفید باشند. دست به سینه ایستادن می تواند نشان دهنده حالت دفاعی باشد. انداختن پاها رو هم در مقابل فرد دیگر ممکن است نشان دهنده عدم علاقه یا ناراحتی از آن فرد باشد.
سیگنال های ظریف دیگر از جمله باز کردن دست ها از طرفین ممکن است تلاشی برای نشان دادن بزرگتری یا فرمان آورتر باشد، در حالی که نگه داشتن بازوها در کنار بدن ممکن است تلاشی برای به حداقل رساندن خود یا خارج شدن از توجه باشد.
هنگام ارزیابی و یادگیری زبان بدن، به برخی از علائم زیر که ممکن است دست ها و پاها منتقل کنند، توجه نمایید:
• حالت دست به سینه ممکن است نشان دهنده احساس دفاعی، محافظت از خود یا بسته بودن فرد باشد.
• ایستادن با دستانی که روی پهلوها قرار گرفته اند، می تواند نشانه آمادگی و کنترل فرد باشد، یا حتی نشانه پرخاشگری!
• آغوش گرفتن خود با دست ها ممکن است نشانگر احساس کسالت، اضطراب یا حتی عصبانیت در فرد باشد.
• ضربه سریع انگشتان یا بیقرار بودن می تواند نشانه خستگی، بی حوصلگی و سرخوردگی فرد باشد.
• پاهای ضربدری شده می تواند نشان دهد که شخصی مایل به ارتباط برقرار کردن با محیط بیرون نیست یا نیاز به حریم خصوصی دارد.
حالت بدنی
نحوه نگه داشتن بدن نیز می تواند به عنوان یک قسمت مهم برای یادگیری زبان بدن باشد. اصطلاح وضعیت به چگونگی نگه داشتن بدن و همچنین شکل کلی جسمی فرد اشاره دارد.
وضعیت بدنی می تواند اطلاعات زیادی در مورد احساس فرد به شما منتقل کند و همچنین نکاتی در مورد ویژگی های شخصیتی، مانند اعتماد به نفس ، فروتنی یا خضوع در فرد بیان نماید.
صاف نشستن، به عنوان مثال، ممکن است نشان دهنده تمرکز فرد و توجه به آنچه اتفاق می افتد، باشد. از طرف دیگر، نشستن با بدن خمیده به جلو می تواند دلالت بر بی حوصلگی یا بی اعتنایی فرد داشته باشد.
هنگامی که می خواهید متوجه زبان بدن شوید، سعی کنید به برخی از سیگنال هایی را که حالت فرد می فرستند، توجه کنید.
• وضعیت استقرار باز شامل باز نگه داشتن تنه بدن و در معرض قرار گرفتن آن است:
این نوع حالت بیانگر دوستی، گشودگی و تمایل است.
• حالت بسته شامل پنهان کردن تنه بدن است که اغلب با قوز به جلو و نگه داشتن دست و پاها روی هم قرار گرفته است:
این نوع حالت می تواند شاخص خصومت، عدم دوستانه بودن و اضطراب باشد.
حریم شخصی
آیا تا به حال شنیده اید که کسی به نیاز خود به حریم شخصی اشاره کند؟ آیا تا به حال وقتی کسی کمی نزدیک به شما می ایستد، معذب شده اید؟
اصطلاح پروگزمیکس، که توسط انسان شناس ادوارد تی هال ابداع شد، به فاصله بین افراد هنگام تعامل اشاره دارد. همانطور که حرکات بدن و حالات چهره می تواند اطلاعات غیر کلامی زیادی را به شما انتقال دهد، فضای جسمی بین افراد نیز می تواند چنین باشد.
هال چهار سطح فاصله اجتماعی را توصیف می کند که در موقعیت های مختلف رخ می دهد.
فاصله نزدیک: 6 تا 18 اینچ
این سطح از فاصله جسمی غالبا نشان دهنده رابطه نزدیک تر یا راحتی بیشتر بین افراد است. این معمولا هنگام تماس صمیمی مانند در آغوش گرفتن، نجوا ، یا لمس اتفاق می افتد.
فاصله شخصی: 1 تا 2 متر
فاصله جسمی در این سطح معمولا بین افرادی رخ می دهد که اعضای خانواده یا دوستان نزدیک هستند. هرچه افراد در هنگام تعامل راحت تر بایستند، می تواند نشان دهنده میزان صمیمیت در روابط آنها باشد.
فاصله اجتماعی: 2 تا 2.5 متر
این سطح از فاصله جسمی غالبا با افراد آشنا استفاده می شود. با کسی که نسبتا خوب او را می شناسید، مانند هم کاری که چندین بار در هفته او را می بینید، ممکن است در تعامل در فاصله نزدیک تر احساس راحتی بیشتری داشته باشید. در مواردی که شخص مقابل را به خوبی نمی شناسید، مانند راننده تحویل پستی که فقط یک بار در ماه می بینید، ممکن است این فاصله بیشتر هم شود.
فاصله عمومی: 4 متر 7 متری
فاصله فیزیکی در این سطح اغلب در شرایط سخنرانی عمومی مورد استفاده قرار می گیرد. صحبت در مقابل کلاسی از دانش آموزان یا ارائه سخنرانی در محل کار نمونه های خوبی از چنین شرایطی هستند.
یادآوری این نکته نیز مهم است که سطح فاصله شخصی که افراد برای احساس راحتی لازم دارند، می تواند از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت باشد.
یکی از مثال های متداول تفاوت بین افراد از فرهنگ لاتین و کسانی که از آمریکای شمالی هستند. مردم کشورهای لاتین هنگام تعامل در حالی که احساس راحتی بیشتری دارند در هنگام ایستادن به یکدیگر نزدیک هستند، در حالی که افراد آمریکای شمالی به فاصله شخصی بیشتری نیاز دارند.
سخن پایانی
درک و یادگیری زبان بدن می تواند به شما در برقراری ارتباط بهتر با دیگران و تفسیر آنچه دیگران ممکن است منتقل کنند، کمک زیادی کند و به موفقیت و توسعه فردی نیز بیانجامد.
گرچه ممکن است جداگانه بررسی کردن سیگنال ها وسوسه انگیز باشد، اما مهم است که به این سیگنال های غیرکلامی در رابطه با ارتباط کلامی و تمامی شرایط توجه نمایید.
